Köşə

Mollanəsrəddinçilər mətbuat və ədəbiyyat tariximizdə həmişəyaşar sənət və sənətkarlıq məktəbi yaratdılar. Ona görə də bu məktəbə dünən də, bu gün də, sabah da ehtiyacımız var. Qarşımda “Molla Nəsrəddin” ədəbi məktəbinin araşdırılmasında və elmi ictimayyətin diqqətinə çatdırılmasında mühüm xidmətləri olan “elmi-publisistik təfəkkürə, üslub tərzinə malik istedadlı, ləyaqətli düşüncə sahibi”, filologiya elmləri doktoru, professor, pedaqoq Allahverdi Məmmədlinin…

Ömrünü “Molla Nəsrədin” ədəbi məktəbinə həsr edən alim Və yaxud “idrak və irşad işığına” çevrilənlər Mollanəsrəddinçilər xalqımızın parlaq zəkalarından, ədəbi-mədəni fikir tariximizin qüdrətli simalarından olduqları üçün ölməzlik statusunu aldılar. Ona görə onları “üzü gələcəyə gedən sənətkarlar” da adlandırırılar. Bu gün də, sabah da sevilə-sevilə oxunan, düşündürən, gücü, təsiri hiss olunan bu zəka sahibləri özlərindən sonra…

…O hadisədən sonra özümə qapanıb çox düşündüm. Həm özümlə danışmağa çalışırdım həm də tanrıyla. Hər dəfə eyni nəticəyə gəlirdim, “Tanrı ədalətsizdir”… Zaman elə sürətli axıb gedir ki, macal vermir başını qaldırıb ətrafındakıların gözünə doyunca baxasan. Bəzən bir toxunuşu, bir səsi, bir baxışı da sənə çox görür. Biz də “zamanı günahlandırıb” şikayətlənirik. Halbuki əsl günahkar bizik….

Ədalət bağı, Zəfər yolu  Zəfər   nədir ? “Ey xalqım ,  bu  5 hərfli sözün məqamı, dərin soy qatları bizə nə deyir ? Zəfər – keçmişin, sönməz gələcəyin işığ lampası Zəfər – ər oğullarının sinəsində meydan olan mübariz qalxanı Zəfər – torpağa can verən ərənlərin  azadlıq meydanı Zəfər – zülmətin, əzabın, assılığın bitdiyi anı. Zəfər, Zəfər,  …

Özümdən-özümə yol gedirəm… Bəzən özümlə birlikdə yoldan çıxıram. Bu andaca qeybdən səs duyulur: “Kəndinə gəl!” Yenidən özümə – yoluma qayıdıram. Az gedirəm, üz gedirəm, dərə, təpə, düz gedirəm. Palçıqlı yoldan çıxıb asfaltda irəliləyirəm. Səliqə ilə çəkilmiş ağ və sarı yol zolaqları palçıqlı ayaqlarımın altında can verir, rəng dəyişir. Ayaqlar qumlu yolda dincəlir, daş-kəsəkdə kəsik-kəsik olur….

Evin kandarından küçəyə doğru iki-üç addım yerimişdim ki, cır səsə diksindim: “Brat, ay brat, nə var, nə yox? Bu, musiqi məktəbində beş il birlikdə oxuduğum Bəynisənin ortancıl qardaşı Bəybala idi. Mən musiqi məktəbində tar dınqıldadanda, bacısı da kamança cüyüldədirdi. Ataları Nuhbala kişi də orta məktəbdə Azərbaycan dili və ədəbiyyat fənnindən dərs deyirdi. Amma di gəl…

Məzuniyyətə doğru irəlilədikcə, belə həssas anlarda, universitet həyatımı formalaşdıran təcrübələrimə geri dönərək düşünürəm. Universitet illəri, yalnız akademik biliklərin əldə edildiyi bir dövr deyil, eyni zamanda dostluqların qurulduğu, yeni maraqların kəşf olunduğu və şəxsi inkişafın baş verdiyi bir zaman dilimidir. Yaşadığım hər an — istər həyəcan dolu olsun, istər əyləncəli anlar mənim bugünkü kimliyimi formalaşdırıb. Bu…

Bəzən olur ki, xəyalən keçmişə qayıdırıq. Xatirələri “oyadırıq”. Xəyal nuru mənəvi aləmimizin ən dərin qatına işıq salır. Çox keçmir ki, xəyaldan ayrılır, gələcəyi düşünürük. Bu məqam daxilimizdə doğan sual bizi özümüzlə baş-başa qoyur: mənim üçün yaşamaq nədir? Məsələn, ünlü şairimiz Bəxtiyar Vahabzadə “yaşamaq yanmaqdı” yazırdı. Mətbuat tədqiqatçısı Şirməmməd Hüseynov yaşamağı qanmaqda, dərk etməkdə görürdü. Yazıçı…

Bütün dünyada belədir: Universitet təhsili insan inkişafının aparıcı komponentini təşkil edir. Bu mənada həyatın vacib elementi dərrakəli insandırsa, dövrün də ən əhəmiyyətli hissəsi, bədii şəkildə ifadə edəsi olsaq, kompozisiyası elmdir. Düşünsək ki, qloballaşmanın konvergent (məntiqi təfəkkür), divergent (yaradıcı təfəkkür) təsirləri, elmi tərəqqiyə təkan verən biliyin artan əhəmiyyəti, habelə informasiya və kommunikasiya inqilabı qarşıya elmli, şüurlu…

Ümumilikdə media kütləyə xitab və müəyyən mənada diktə edən vasitələr toplusudur. Media iki əsas bloka bölünür: sosial və ənənəvi. Ənənəvi mediaya qəzetləri, jurnalları, dərgiləri və s. misal göstərə bilərik. Sosial mediaya isə instagram, facebook, X (Tvitter), Viber, Vhattsap və s. daxildir. Sosial media son bir neçə onillikdə ənənəvi medianı xeyli üstələməkdə və sıxışdırmaqdadır. Bəs onda…

Kitab sərgi-yarmarkaları mütaliəyə marağı artırmaq, kitaba diqqət və qayğıyla yanaşmaq baxımından ən vacib üsul və ən uğurlu addımdır. Bu mənada Bakı Ekspo Mərkəzində keçirilən X Bakı Beynəlxalq Kitab Sərgisi öz əhəmiyyətliliyi ilə seçilir. Təsadüfi deyil ki, yubiley sərgisi dahi Azərbaycan şairi Məhəmməd Füzulinin anadan olmasının 530 illiyinə həsr edilib. Bu məqamda tarixi xronometrajı 30 il…

Bakı Dövlət Universiteti ən munis xatirələrin doğulduğu və əbədi ömür sürdüyü doğma məkan, müqəddəs ruhların qoruduğu qutsal yer, əsrdən artıq ömrün milli tarix kartotekasını yaşadan elm məbədidir. Bu əziz-xələflik içində həm də xalqın mənəviyyat bətnində doğulan “Füyuzat”ı vardır ki, təsəvvürümə görə, o, uzun vaxt kəsiyindən sonra, sanki yenidən təvəllüd tapmışdı. Jurnalın yaradıcısı və baş redaktoru…

Sizə çöhrəsi nur haləli, geyimi qırçın naxışlı, xanım-xatın qız haqqında danışacam. Bir də onun balaca və ərköyün məstanından. Bu qızı tanıyan hər kəs deyir ki, o, sanki dünyaya yaxşılıq etmək üçün gəlib. Təbiətcə mülayimdir. Tanrının təbiətə bəxş etdiklərini əmanət bilir. Səkidə qarışqa gördükdə addımın ehmalca atır. Quşlara yem verir, sınmış ağac budağı onun qəlbi ilə…

Sveyqin hekayələrinin birində səyahətdən qayıdan personaj əlinə qəzet alanda xəbər tutur ki, bu gün onun doğum günüdür. Mən də həm bizim, həm də öz dünyana (bu aləm daha gözəldir) təşrif buyurduğun günü atanın feysbuk səhifəsində gördüm. Həmən də qərara aldım ki, altı yaşın sağlığına əlimə qələm götürüm. Əslində Sveyqin qəhrəmanı öz doğum gününü səyahətdən qayıdarkən…

Hər bir valideyn öz övladının qayğısına qalır və bunu bütün həyatı boyunca özünə borc bilir. Lap körpəlikdən danışırıqsa bu qayğı körpənin qidalanmasından tutmuş fiziki ehtiyaclarına qədər artır. Təəssüf ki, psixoloji qayğılar çox vaxt unudulur. Lakin uşağın psixologiyası ən az fiziki sağlamlığı qədər önəmlidir. Adətən düşünülür ki, uşaqlar ancaq oyuncaq və yaşıdları ilə əylənmək istəyirlər. Bunun…

Nəsiman Yaqublu. Bu ad bizim üçün müəllimdən daha çox azərbaycançılıq məfkurəsinin izahedicisi idi. Jurnalistika adlanan informasiya məktəbinin milli tarix köşəsində alimin adı çəkiləndə hər kəsin o ünvana sayğı və ehtiramı duyulurdu. Çünki, o səbəbə ki, Nəsiman Yaqublu yaradıcılığı oda, işığa bənzəyirdi. Xain kəsləri yandırır-yaxırdı. İşığı ötən milli ruhsuzlara da, qaranlıqda itən sapı özümüzdən olanlara da…

Prezident İlham Əliyevin xalqa müraciəti: -Əziz həmvətənlər. Bu gün Kəlbəcər rayonu işğaldan azad olundu. Bu münasibətlə bütün Azərbaycan xalqını ürəkdən təbrik edirəm. Əziz kəlbəcərlilər, gözünüz aydın olsun! Doğma rayonunuz işğaldan azad olundu. Bu günü Azərbaycan xalqı uzun illər ərzində səbirsizliklə gözləyirdi. Kəlbəcər rayonu 1993-cü il aprelin 2-də işğal edilmişdir. Günahsız insanlar öz dədə-baba torpağından vəhşicəsinə…

Kəlbəcər doğma insanlarından bir qərinəlik zaman ayrılığı yaşadı. Bu qərinəlikdə bir qəribəlik də var idi. Bu elin adamlarının şəhadət barmağı xaric nota toxunmadı, könül simləri pas atmadı, kökdən düşmədi. Onlar “Baş sarıtel”ə, “Ruhani”yə köklü qaldılar, köklərində qaldılar… Davranışlarında “Köhnə İrfani” kimi ağır oturar, batman gələr, əməllərində də “Yeni İrfani” kimi hərəkətli, sədaqətli oldular… Ana nənəmin…

Yazı hazırlayarkən müəllifin məqsədi təkcə yazının ona məşhurluq gətirməsi olmamalıdır. Yazının insanların və cəmiyyətin müəyyən probleminin həllinə yönəlmiş olmasıdır. Dövlətindən, coğrafiyasından asılı olmayaraq, hər bir cəmiyyətin müəyyən çətinlikləri olur. Bu mənada yazıdakı qaldırdığım məsələ də son dövrlərdə Azərbaycanda prioritet hal alan qadın cinayətləri ilə bağlıdır. Hansı ki, əvvəl xarici telekanallarda qadın cinayətlərilə bağlı sujet, reportaj,…

Biz kimdən danışaq: gözləri yollarda hey oğlunun yolunu gözləyən şəhid anasındanmı? Yoxsa şəhidlərin ölməzliyinə inanan uca atalardanmı? Bəlkə şəhid atasını kiçicik qəlbinin dərinliklərində yaşadan gülüzlü şəhid övladından? Qəhrəmanlıq, igidlik kimi xüsusiyyətlər ta qədimdən türk xalqına məxsus olub. Bu xüsusiyyətlərin türk xalqında təcəssüm etməsinin tək bir deyil, saysız-hesabsız sübutları var. Döyüş zamanı düşmənin üzərinə aslantək yürüyən…

Ucal ailənin tək uşağı idi. Məhəlləmizdən iki küçə yuxarıda, üzü metroya tərəf “xurşovka” binanın birinci mərtəbəsində qalırdı. Bizdən yaşca böyük idi. Ailə də qurmamışdı. Yadımdadır ki, məktəbdə oxuduğumuz illərdə, o, ikinci ali təhsilini alırdı. Təhsili, ailəsi onun tərbiyəsində çox böyük rol oynamış, özü də sözün tam gerçəkliyi ilə insan kimi “yetişmişdi”. Baxmayaraq ki, ögey ata-anası…